Governance college 10 oktober 2018:
Het adagium ‘Eigen regie’ onder de loep
Het adagium ‘zelforganisatie’, ‘zelfsturing’, ‘zelfmanagement’ en ‘eigen regie’ viert hoogtij. Autonomie en onafhankelijkheid wordt gepredikt als een soort ultieme levensvorm voor de maatschappij en het individu. Ook in de bestuurskamer zijn het gewilde en genoemde begrippen. Een goede burger is een autonome burger. Een goede patiënt is een autonome patiënt. Een goede werknemer is een zelfstandige werknemer. Vooral ook op momenten van kwetsbaarheid wordt hierop teruggegrepen. Het leunen op anderen, afhankelijk zijn van personen, organisaties, stelsels of andere structuren, moet worden voorkomen. Ja, wordt misschien zelfs wel geminacht.
Tijdens dit Governance College bespreken we wat voor soort ideaal “eigen regie” eigenlijk is, en wat de keerzijde van een dergelijk ideaal is. Is dit wel een juist uitgangspunt op momenten waar mensen kwetsbaar zijn in zorgsituaties? Waarom hebben we het allemaal zo massaal in onze kernwaarden van organisaties staan? Wat is de uitwerking van deze beleidstaal op mensen (burgers, werknemers, cliënten/patiënten)? Is er een alternatief? Hebben we het wel goed doordacht? Gaat het niet teveel over een middenklasse, de “succesvollen” en te weinig over hen die al dan niet tijdelijk onvermijdelijk op anderen leunen?